حافظه های Solid State Disk” SSD” ابزاری کارآمد و قابل اعتماد برای حفظ و ذخیره سازی اطلاعات می باشد. نبود قطعات مکانیکی و متحرک در این نوع هاردها زمان تاخیر کمتری را نسبت به هاردهای مغناطیسی ایجاد می کند. در حقیقت علت اصلی سرعت بالاتر در این نوع حافظه نسبت به هاردهای مغناطیسی همین است.
تکنولوژی بکار رفته در این درایوها شبیه فلش مموری و کارتهای حافظه ی موجود در بازار می باشد. در واقع اطلاعات روی یک میکروچیپ ذخیره می شود.
مقاومت SSD ها در مقابل ضربه یکی از مهم ترین تفاوتهای این نوع حافظه با هاردهای مغناطیس می باشد. سرعت بالاتر، صدای کمتر، اشغال فضای کمتر، مقاومت در برابر شوک و مصرف انرژی کمتر از دلایل عمده گرایش کاربران به سمت حافظه های SSD می باشد، البته اگر قیمت در درجه دوم اهمیت قرار داشته باشد.
مقالات مرتبط
اندازه بلوکهای ذخیره ای در SSD ها بزرگتر از هاردهای مغناطیسی می باشد که معمولا چیزی بین 32 تا 256 کیلو بایت است. در واقع می توان گفت که سرعت SSD ها بین 2 تا 20 برابر بیشتر از هاردهای مغناطیسی می باشد.
اولین نسل SSD ها در سال 1995 helmii بر اساس حافظه های مبتنی بر فلش عرضه شدند که در صنایع نظامی و هوا فضا مورد استفاده قرار گرفتند و اولین نسل SSD های قابل عرضه در پی سی در سال 2009 با قابلیت اتصال از طریق SATA رونمایی شد.
امکان استفاده همزمان از SSD و هارد دیسکهای معمولی نیز راهکار هوشمندانه ای است که بعضی از شرکتها را تشویق به تولید محصولات SSHD کرده است که ترکیبی از هر دو در یک محصول واحد است.
